www.haberanamur.net te yayınlanan haber ve fotoğraflar, kaynak gösterilerek dahi kullanılamaz.

Anamur’da portakala alıcı bulamayan üreticiler ağaçları keserek muz seracılığına yöneliyor.

Anamur Ziraat Odası Yönetim Kurulu üyesi ve portakal üreticisi Üstün Atalay, üretimin yoğun olduğu Ovabaşı mahallesinde 1000 dönümlük portakal bahçesinden 300 dönümünde ağaçların kesildiğini ve yerine muz serası yapıldığını söyledi.

10 yıl önce 80 kuruş ile bir lira arasında satılan portakalın bu yıl 40-60 kuruş arasında satılabildiğini belirten Atalay, “Artık eskisi gibi köyümüze tüccar gelmiyor. Gelenler de çok düşük ücretler veriyorlar. Fiyat 10 yıl önceki fiyatın gerisine düşerken, maliyatlar sürekli artıyor. Gelir düşüklüğünden dolayı bölgemizde kalitesi ve lezzeti tartışılmaz portakalımızı üzülerek ve acı duyarak kesmek ve yerine sera yapmak mecburiyetinde kalıyoruz. Muz seralarının geliri daha iyi olduğu için bütün bölge muza dönüyor. 10 yıl önce burası tamamen narenciye bölgesiydi. Bölgemiz tamamen naylonla kaplanmış hale geliyor, üzülüyoruz. Bölgemizin bir ekolü olan portakalımız maalesef yok olmak üzere” dedi.

Üreticilerin para kazanamadığı için bahçelerine de yeterli bakım yapamadığını ifade eden Atalay, “Elektrik fiyatının yüksek oluşu, yeterli gübreleme yapılamaması ve sulamada yaşadığımız sıkıntılar nedeniyle ürün kalitesi düşüyor. Mahsulden daha da zarar ediyoruz. Bu da ağaçları kesmemize sebep oluyor” diye konuştu.

Atalay, ürünü hak etiği fiyattan satmaları halinde daha fazla üretecek alana sahip olduklarını, ancak üretimin devamı için desteğe ihtiyaç duyduklarını belirterek, şunları söyledi:

“Bu ürünün korunmasını ve devamının gelmesini istiyoruz. Rusya ile ticaretimiz yeniden başladı. Ancak şu anda bölgemizden portakal ihracatı yapılmıyor. Büyüklerimizden mallarımızı para ettirebileceğimiz pazarlar bulmalarını ve teşvik verilmesini istiyoruz. Yoksa ayakta kalıp üretime devam etme şansımız yok.”

Ürünü vaktinde satamayınca rüzgarın da etkisiyle yere döküldüğünü anlatan Atalay, şöyle devam etti:

“Ağaçların dallarındakinden fazla yerde dökülmüş malımız var. Alıcı beklerken rüzgarın etkisiyle ürün sürekli dökülüyor. 200 kilo ürün veren bir ağaçtan sonunda 10 kilo belki satabiliyoruz. Bölgemizde meyve suyu fabrikası bulunmadığı için dökülmüş malı değerlendirme şansımız yok. Toplayıp Mersin’e veya Antalya’ya götürebiliriz. Ama hesapladığımız zaman götürdüğümüz mal, maliyetimizi karşılamıyor.”

30 yıldır emek vererek oluşturduğu bahçeni yok olmasını istemediğini ancak şartların üretimi sürdürmeye elverişli olmadığını ifade eden Atalay, “Bu ağaçlar milli servettir. Onları kesmeye elim varmıyor. Ekonomiye katkı sağlamaya çalışırken biz bu ürünü yok edeceğiz maalesef. Mecbur kalarak ben de bir gün keseceğim” şeklinde konuştu.